1. Ustalenie jasnego, powtarzającego się rytmu dnia, do którego dzieci będą mogły się przyzwyczaić. Na przykład: śniadanie/toaleta/nauka/przerwa na aktywność własną/ oglądanie bajek/piosenek itp.
2. Przy organizacji domowej nauki wykorzystywanie odebranych od nas pomocy, segregatorów i koszyków. Dzieci kojarzą je z nauką, potrafią sią nimi posługiwać przez co nauka może stać się łatwiejsza i bardziej samodzielna.
3. Przy organizacji nauki w domu warto wyznaczyć stałe miejsce, przy którym realizować będziecie Państwo zaplanowane zadania i ćwiczenia. Pomoże to przyzwyczaić się Dzieciom do nauki w domu i lepiej zrozumieć wasze wymagania.
4. Warto pamiętać, iż u większość Dzieci nauka musi odbywać się w bardzo krótkich odcinkach czasowych pomiędzy którymi jest krótka przerwa np. 5 min nauki 5 min przerwy i kolejny cykl krótkiej nauki.
5. Tam gdzie trudno Dzieciom rozpocząć z Państwem współpracę dobrze zacząć od naprawdę małych kroków i ustalić minimalny czas wspólnej nauki, który może zakończyć się sukcesem. Ważniejsza jest tu systematyczność (np. uczymy się przez krótki czas raz/ dwa razy dziennie) niż długość wykonywanych zadań.
6. Warto pamiętać o wzmocnieniach i systemie motywacji. Większość dzieci chętniej wykonywać będzie zaproponowane ćwiczenia jeśli po nauce będzie mogło otrzymać coś atrakcyjnego. Warto przygotować sobie koszyk z takim atrakcyjnymi przedmiotami, do których dziecko nie ma dostępu w ciągu dnia i może otrzymać ulubioną zabawkę po nauce, pobawić się a potem oddać do koszyka. Jeśli atrakcyjny jest dostęp do multimediów, warto też zaplanować to po nauce.
7. Warto pamiętać że to wyjątkowy i trudny dla wszystkich czas. W pracy z waszymi dziećmi macie prawo nie wiedzieć, mieć poczucie że nie wychodzi. Zachęcam Was do eksperymentowania i sprawdzania co działa i co wychodzi. Jesteśmy pod telefonami, każdego dnia od godz. 9.00 do godz. 12.00, aby pomagać pokonywać trudności, wysłuchać i wspierać.
8. Jeśli macie swoje sprawdzone sposoby które działają pozytywnie to proszę ufać sobie i wykorzystywać to co działa.
9. W przypadku zachowań trudnych warto pamiętać, że tam gdzie to tylko możliwe staramy się nie zwracać uwagi czyli przede wszystkim nie komentować. Dobrze jest odczekać i próbować co jakiś czas prosić dziecko o wykonanie prostej czynności lub polecenia tak aby przekierować aktywność na coś pozytywnego. Warto wyznaczyć w domu takie miejsce w które ostatecznie można Dziecko odesłać by mogło się wyciszyć.
10. Jeśli macie Państwo taką możliwość warto podzielić się z kimś z dorosłych domowników opieką i obowiązkami tak żeby mieć chwilę dla siebie.

My ze swojej strony trzymam kciuki za Dzieci i za Państwa, życzymy wszystkim zdrowia i pozytywnej energii mimo wszystko.

Marta Jasińska